Kampioenscompetitie, eerste avond - 9 februari 2010 - Jos van Kan

De kop is er weer af in de kampioenscompetitie en na de eerste dag gaan Klaas-Marcel aan de leiding met maar liefst 69% en een beetje. Klaas verkeert momenteel in een bloedvorm, want in zijn eigen hoofdklasse paren staat hij (met Marc d'Ancona) na een avond ook al eerste. Het waren zeer afwisselende spellen waarin je een hoop goed en fout kon doen.

Preëmpten of niet?

Het is mijn vaste overtuiging, dat als je preëmpt je dat het beste zo snel en zo hoog mogelijk moet doen. Een goed voorbeeld was spel 6: Judy had de mogelijkheid om met 3 te openen, maar nadat ze dat verzuimd had (misschien wegens de vierkaart ) was het later alsnog erin komen met deze hand niet zo verstandig bij deze kwetsbaarheid. De hand fit buitengewoon slecht voor NZ. N heeft maar een paar goede kaarten nodig voor slem bv xxxx xxxx AHx xx. Zoals het spel ligt is iedere manche in NZ ten dode opgeschreven en moet je nog kaarten om het aantal downslagen te beperken.
Een directe 3 opening had NZ ongetwijfeld in een contract doen belanden. Het argument van de vierkaart overtuigt mij niet zo. Zelfs al heeft partner er vier mee speelt de 7-1 fit veel beter dan de 4-4 fit, op deze hand speelt zelfs de 7-0 fit beter. Er zijn natuurlijk wel handen te construeren waar het 4 is, maar je kunt daar maar beter niet op wachten.
Zoals het ging kon ik weing anders dan 4 doubleren en met een snelle blik op de kwetsbaarheid liet Paul dat staan. 4X hobbelde eentje down toen ik niet met A uitkwam, maar dat was genoeg, want alle NZ paren hadden verder min in of contracten, enkelen zelfs gedubbeld. (Goed gezien van W).

Sportiviteitsprijs

Toen Paul de score van dit resultaat had ingevoerd en Judy de resultaten bekeek kregen we een verrassing, want er stond al 6SA+1, 6SA C en 3SA+4 in OW. Dat leek merkwaardig op deze handen en dat was het ook, want dat waren de resultaten op een heel ander spel. Ai. De wedstrijdleider besliste dat we gewoon alle spellen moesten spelen en zo eerlijk mogelijk verder spelen. Als het resultaat spel in kwestie beïnvloed was door onze voorkennis, moesten we hem opnieuw roepen. Judy dacht eerst dat het spel 8 was:

Maar ze paste netjes op de 4 van partner. Natuurlijk, je hebt je hand gelimiteerd en het initiatief moet nu van partner komen. Na H start kwam ze tot 11 slagen.

Maar het was spel 9.

Paul gaf met zijn superminimum 2 de dames een sporting chance op de score van het millennium: 2000, want OW hebben 14 slagen in de verdediging tegen een contract in onze beste major fit. Het is niet zo gemakkelijk deze vis binnen te halen, want op een directe dubbel kan ik passen, aldus suggererend liever 2 gedubbeld te spelen dan 2 major. Tegen de beste defense (3x troef) gaat dat maar 3 down. Maar het is denkbaar dat ik 2 biedt ipv pas en dan valt het dak in. W doubleert en de tegenpartij maakt groot slam in onze kleur.

Maar geen van deze dingen gebeurde. Judy bood 3, een 18+ hand aangevend en nu moet Caroline natuurlijk meer doen dan het doorgezakte 3SA. Een quanti 4SA, om aan te geven dat de hand in de slamzone zit lijkt aangewezen. Ik ken wel een paar spelers die nog 4 zouden hebben gedaan over 3SA (21 en een zeskaart, dus daar kom ik wel mee weg), maar Judy zei "Als ik heel eerlijk ben moet ik nu passen" en voegde de daad bij het woord. Hulde voor deze daad van sportiviteit.

Slammen

Op spel 17 kwamen Kees en Fred in 6, dat na mijn A uitkomst geen problemen opleverde. Het gegeven biedverloop doet enigszins schonkig aan, maar was wel effectief.
6 op deze hand in N gaat down bij of start. Aan de bar dachten we nog even dat je het kon maken na start: A, V ( weg), A, x, hoog getroefd. Dat ziet er veelbelovend uit, maar O kan counteren door gewoon een vuiltje weg te gooien en de eerste honneur te dekken. De leider zit dan in dummy terwijl beide tegenstanders nog troef hebben. Hij kan dus wel spelen, maar O moet zijn lange troeven bewaren en zijn partner laten introeven. Dan kan de leider de dummy niet meer bereiken.

---