Slam blues -- 29 april 2014 -- Jos van Kan

De set van deze avond bevatte een grote serie slams en bijna slams en maken of breken hing soms van kleingheden af.

Restricted choice.

Een mooi voorbeeld was spel 3:

Geert van Dort zat als O in 6 tegen een uitkomst van B, voor V, H en A. In de paren maak je het contract nu automatisch, omdat je geen *twee* down wilt gaan als je de mis doet, dus A, naar het A (hé een honneur), tweemaal om 's weg te poetsen en naar de H. Contract.

In Imps doet die tweede downslag er niet toe en gaat het erom de voor nul losers af te kaarten. Met welke honneur begin je? Als je A slaat maak je het vanzelf. De ongelukkige Geert begon met een kleintje naar de H en toen bij mij een honneur verscheen nam hij de restricted choice snit, mompelend "Ik heb hier een heel slecht gevoel over" en was down. Dat was een gelukkige +11 voor ons ipv -13, dus als ik me weer eens over pech beklaag, wijs dan maar op spel 3 van 29/04/14. Van de vijf keer dat het slam werd geboden werd het tweemaal gemaakt, ofwel omdat de leider van de goede kant begon ofwel omdat hij zijn theorie niet kende.

Non slam

Een merkwaardig spel wat eigenlijk ook een slamspel was wes 6:

Na John's sterke 2 en 3 rebid bevond ik mij in "unchartered waters". Ik heb een soort fitje en het Stuk sec kan van waarde zijn, maar dat is allemaal erg onzeker. 4 komt zeker in aanmerking (natuurlijk niet een van de poploze vierkaarten), maar ik bood laf 3SA, waar het blij bleef. Slagen genoeg, maar de kleur ligt wijd open. Toen die netjes 4-4 vielen had ik mijn contract voor een wederom nogal gelukkige +5. 6 of sneuvelt door het ongelukkige zitsel. Omdat beide lage kleuren 3-2 moeten zitten voor 6 heeft het spel minder dan 50% kans. Mijn calculator geeft 46,24%. Dat is voor een niet kwetsbaar slam eigenlijk te weinig. In 6 heb je nog de minieme extra kans, dat de vierkaart bij de driekaart troef zit.

Na al dit geschoolmeester is het misschien toch nog wel nuttig om op te merken, dat 6 laag kansrijker is dan 3SA. 5 ging een aantal malen down (eenmaal geredoubleerd), ongetwijfeld na tweemaal , want dan kom je niet op tijd van je verliezers af als O zijn vierde troef maakt. Dat werpt weer een nieuw licht op de algemene wijsheid dat je beter in de 4-4 fit kunt zitten dan in de 5-3 fit. Dat is waar als je een extra slag nodig hebt, maar niet, zoals hier, als je de troef nodig hebt als stopper. Dus als de troef 4-1 zit, kan je beter in de 5-3 fit zitten.

En een groot slam

Spel 10 was ook een slam, zelfs een groot slam, maar niet zoals wij het boden:

Op 4SA was ik even de draad kwijt, door de algemene mist die neerdaalt over het biedverloop na 2SA-3Q-3Q+1-4 laag, echt of cue. Vanaf nu hebben we afgesproken, dat voor RKC Q+1 de vastgestelde kleur is, maar ik gaf op dit momen mijn H niet door. Het bezit daarvan is al het minste om het een goed groot slam te laten zijn. Dus John volstond met 6SA en dat rolde probleemloos binnen. Als je helemaal naar 7SA gaat is ben je binnen met de 3-3 en als dat niet gaat H goed en B vallen. Ook zijn er wat vage dwangkansen. 3-3 is 35,5%, H goed en B vallen is ongeveer 25% van de rest is 16,1. Dat is samen een dikke 50%, ruimschoots te weinig in IMPs, behalve voor degenen die het boden, want een oude bridgewijsheid zegt, dat een slam dat wordt gemaakt een goed slam is.

Maar de ongelukkigen die de OW kaarten mochten vasthouden kunnen zich in ieder geval troosten met de gedachte dat de tegenstanders er niets van konden.

Goulash

Op spel 18 ging John op zijn eentje naar slam:

Ik vroeg mij nog af of ik iets meer moest doen dan simpele preferentie op 3. Maar het bleek al genoeg. In zijn soort een slecht slam, want het werd niet gemaakt, in tegenstelling tot de 6 op spel 22 (een goed slam, want het wordt gemaakt) maar waar ik mij tevreden stelde met 6 te doubleren voor een magere 500.

Al met al een woelige avond en de -5 die we na deze rollercoaster ride bleken te hebben gescoord viel nog niet eens tegen.

---