Dronken matroos (5) -- 3 april 2007 -- Jos van Kan

Waarin onze helden in een stijgend gedeelte van de zaagtandkromme terecht komen...

Het "Simultaneous Drunken Sailor Knocking Down Contest" a.k.a. het DBC clubkampioenschap heeft voor ons veel weg van een ouderwetse kermisattractie, de cakewalk. Maar zoals de ondertitel al aangeeft, waren we afgelopen dinsdag weer eens in opgaande lijn. Tot nog toe werd dit steeds gevolgd door een weer even grote dip, en hoewel mislukkingen in het verleden natuurlijk niet garant staan voor mislukkingen in de toekomst, zie ik de laatste avond toch met enige zorg tegemoet.

Slammen

In ieder geval werd met een traditie gebroken en dat was het slam op het eerste (of tweede) spel. Deze keer moesten we wachten tot ronde 3, maar we hadden beter nog wat langer kunnen wachten: Uit technisch oogpunt ben ik wel redelijk trots op deze biedserie. Het laatste cuebid onder de troefkleur hebben wij afgesproken als "last train", dat wil zeggen, dat het slam interesse toont, maar niet noodzakelijk een controle in de getoonde kleur als partner een lagere controle mist. Zo kun je in dit geval met 4 een controle tonen zonder dat je 4 passeert. Paul nam hierna het bit tussen zijn tanden en sleurde de kar naar 6. Dat is niet zo'n gek contract, als het in de andere hand zit, want dan hangt het alleen op de snit. In dit geval moet je onder andere omstandigheden dan nu ook nog de raden als met die kleur wordt uitgekomen. Wie zei ook weer, dat je transfers moet spelen om het contract in de goede hand te krijgen?
Nou ja, Z kwam met uit, dus dat was de eerste hobbel genomen, maar omdat ik niet met paranormale gaven ben gezegend (of behept) nam ik dom de -snit. N speelde toen terug en dat maakte in dit spel niet uit, omdat ik niet al mijn 's kwijt kon, maar Z merkte terecht op, dat naspel aangewezen was, omdat gemakkelijk A als slag voor de verdediging had kunnen verdwijnen.
Maar liefst zeven paren haalden 12 slagen in een contract en een paar zelfs dertien. Misschien volgden zij Zia's tip: als ze niet dekken hebben zij hem niet? Nou ja, ik ben hier altijd vrij filosofisch onder: als de troef 2-1 zit, zit de Heer tweemaal zo vaak in de doubleton als sec en als de troef 3-0 zit moet je natuurlijk altijd snijden.
Vier paren boden het slam en één paar (Ger Clemens-Henk den Boer) maakte het.*) Zie voetnoot

Stop, 1 SA

Kersverse Nederlands jeugdkampioen Frank Visser hanteert samen met zijn vader Rudy een aggressieve stijl met o.a. vijfkaart hoog en een 12-14 SA in alle posities. (De oudere DBC-ers, die allemaal EKAS speelden krijgen hierbij ongetwijfeld nostalgische gevoelens. Maar ja, nostalgie is ook niet meer wat het geweest is.) De 12-14 SA is een sterk, scorend wapen maar het is wel een tweesnijdend zwaard, zeker bij de verkeerde kwetsbaarheid.
Overigens maak je het de tegenpartij bijzonder lastig en ik vind eigenlijk, dat je een zwakke SA moet laten voorafgaan door een stop, alsof het een preemptief bod is. Nou we het er toch over hebben: Ik vind biedingen als 1SA(sterk)- stop 3SA, 1R-1S-stop 3S of stop 2SA (20-21) werkelijk volkomen belachelijk en in strijd met de geest van de stopregel, die probeert het genereren van ongeoorloofde informatie te verhinderen.
Dit spel pakte erg ongelukkig uit voor de zwakke SA. Tegen een zwakke SA spelen we Multilandy, dus ik kon geen natuurlijk 2 bod doen en 3 leek me echt te gortig, Frank bood een min of meer natuurlijke 2, hoewel hij later spijtig constateerde, dat 1SA met geen honderd paarden down kan en Paul produceerde een kantje boord dubbel die het tot een top-of-nul-spel maakte.
Paul startte zijn singleton , die ik overnam en ik speelde troef 10 na, om introevers tegen te houden. Nico Klaver heeft ooit eens een artikeltje geschreven, waarin hij beweerde, dat als je introevers wilt, je troef moet inspelen en ik moest hier weer aan denken, toen Frank voor zijn achtste slag een introevertje probeerde te maken en argeloos een naar H speelde. Paul troefde en speelde troef na en nu kon de leider niet verhinderen dat hij nog 2, een en een slag verloor. Want zelfs als hij in zijn hand neemt en direct naar de 8 speelt, voor de H in Z speelt Z die de leider in dummy moet troeven. Hij zit nu in de dummy geplakt.
Een alternatieve speelwijze is: alle troeven ophalen en 9 voor het hok, met de bedoeling die door te laten lopen als N klein legt. Maar N heeft hier een standaard entry-killing manoeuvre tot zijn beschikking: V inleggen! Met open kaarten kun je het nu maken door deze te duiken en dan H te laten ploffen, maar ik denk, dat dat in de praktijk niet gaat lukken.
Na een hele tijd (met open kaarten) naar het spel te hebben gekeken, denk ik, dat na het gegeven begin ( voor het A en troef na) de succesvolle varianten beginnen met een uit de dummy in slag 3 om de verbinding van de tegenpartij te verbreken en een eventueel nagespeelde duiken. De tegenpartij heeft nu vele mogelijkheden, maar er lijkt me nu geen geforceerde variant te zijn die tot down leidt. Of je het zo moet spelen is trouwens weer een heel ander verhaal, want de kans die Frank nam is simpel en overzichtelijk en leidt alleen tot een ramp bij de bestaande verdeling.

Hedwig en Wj hadden een wat mindere dag (53%), maar Boelie Hooites en John Schalen profiteerden hier niet van. (52,2%) Poul Grashoff en Jaap Brulleman daarentegen maakten een grote sprong voorwaarts door de zitting te winnen met 66,5%. Zij staan nu tweede met 6,3% achterstand. Als de bliksem tweemaal op dezelfde plaats inslaat wordt het nog spannend! Claudia en Anke hebben Harrie en Peter afgelost in de toptien als B-paar en een eervolle vermelding gaat ook naar het C-triple Boersma-Luiten-Warmenhoven, dat 12e staat, met geen enkele zitting onder het gemiddelde.

*) Henk vertelde in een e-mail hoe dat in zijn werk ging: er werd met troef gestart van de kleine doubleton! Ger legde mompelend iemands stukje te hebben gelezen hebben (Dronken matroos (3) van 20 maart, red.) het A en dat was dat. Kijk, ik moest gelijk weer aan het citaat van Terry Pratchett aan het begin van dit stukje denken.

---