>Hindernissen - 12 oktober - Jos van Kan

"De Schiedammers morren", zei Jos van den Dool aan het begin van de avond. "Er is al een paar weken geen stukje van de week meer." Nou ja, we kunnen onze fans in de branderstad natuurlijk niet droog laten staan, dus bij deze.

Wim Lotgering was ziek, met als gevolg, dat er geen gedupliceerde spellen waren en dus ook geen spelverdelingen. We moesten zelf schudden, maar dat bleken we toch nog niet verleerd. In ieder geval in de A-lijn zaten een paar aardige spellen.

Het thema van deze avond was hoe slam te bieden op perfect fittende handen en minimale waarden. Dat ging lang niet altijd even goed om verschillende redenen.

Het Ekren voor het onzekere

De Noor Bjørn Ekren heeft ooit verzonnen om 2 te openen met 3-10 en beide hoge kleuren. Geen sterke varianten en geen fratsen. Dat is wel speelbaar en het verhindert je in ieder geval om de multi te spelen wat een Goede Zaak™ is.

In Nederland stoppen ze Ekren gewoonlijk in 2 en dat is een hele Slechte Zaak. (Ook ™) Allereerst stelt dat je in staat om 2 wel als multi te spelen en op de tweede plaats heb je altijd een probleem als de 2-bieder sterk is en zijn partner zwak met goede fit in een hoge kleur, want dan preëmpt hij natuurlijk

Een mooi voorbeeld was spel 8, dat wij speelden tegen Ron van der Werf en Peter Ladan:

Voor 7 heb je niet meer nodig dan de 's niet slechter dan 3-1 en de 's niet slechter dan 4-2. De loser verdwijnt op H. De partner van de sterke hand heeft ondanks zijn 6 puntjes een wereldhand, want hij bedekt maar liefst 4 à 5 losers. Niettemin is het bereiken van 6 al een hele opgave. Ron en Peter kwamen er niet uit: na de 2 opening van Ron (W) volgde Paul (N) met 2 en Peter bood 3, barrage tegenover de Ekren. Ron had nu het klassieke dilemma in zo'n situatie en bood een beetje laf 4.

Kees Schipper en Fred Heemskerk kwamen wel in 6, want Fred bood in een zelfde biedverloop 4 in plaats van 4 en Kees het in mijn ogen zeer dappere 5. Toen was het bereiken van 6 niet moeilijk meer.

Sicco Verwer en Marten Wortel bereikten óók 6, maar zij hebben geen zwakke varianten in hun 2 en geven direct controles aan. Toen kwam ook de waardevolle H aan het licht (deze kaart bedekt twee losers) en ook toen was het bereiken van 6 niet zo moeilijk.

En ik zei de gek

Spel 19 speelden we tegen Wim Kampert en Frits Post. Ik opende kwetsbaar tegen niet een wel heel sterke zwakke 2, Wim volgde 3 en Paul 3. "Ha, mans" dacht ik en bood 4, maar dat was wel heel lui en zo werd dit aardige slam gemist. Een 4 cue had er uiteraard wel afgekund en ook gemoeten. Niettemin leverde dat toch nog op, want een aantal paren verongelukte in 6. Heel sneu, maar 6 is natuurlijk veel beter.

Een opening blijft een opening

Je hebt V AVB10xxx xx Vxx en besluit met 1 te openen. Partner zegt 2, jij natuurlijk 2 en partner 4SA. Heb je nu een goede hand, een slechte hand of iets ertussen in? Als je je verliezers telt kom je op 7, wat een gemiddelde opening is, maar je extra troef maakt het toch wel een heel behoorlijke hand. Kortom je hoeft je niet te schamen voor je opening. De tegenstander die die spel tegen ons speelde was kennelijk geschrokken van de ontwikkelingen, want hij gaf nog wel zijn A door, maar desgevraagd ontkende hij troefvrouw. Ze bleven nu in 5 hangen en dat was niet goed, want partner had verder alles op A na

---