Paren -- 11 januari 2011 -- Jos van Kan

Transfer squeeze

De tombola van de parencompetitie is weer gestart en het is weer een millimeterkwestie om juist aan de goede kant van de score te eindigen of net in het zand te bijten. Spel 19 is een goed voorbeeld. In de A-lijn was de top voor de twee paren die alle slagen ophaalden in 6SA, 6SA C scoorde nog 58% maar 6 was al dik onder het midden. Slechts eenmaal werd het slam gemist. In de B-lijn boden slechts twee paren 6SA voor de gedeelde top (C), en ook hier werd het slam slechts eenmaal gemist.
In de C-lijn werd het slam helemaal niet geboden en ging 4 eenmaal +3 (top), eenmaal +2 (midden) en eenmaal +1 (nul). Berry 1 behandelt het slambieden niet, dat zit pas in het laatste hoofdstuk van Berry 2, dus de C-lijn treft geen blaam.
Paul deed er goed aan met zijn puntenoverdaad 6 te cconverteren naar 6SA. Het lijkt erop dat je in 6SA door N een tegenspelfout nodig hebt om tot 13 slagen te komen, maar tegen alles behalve een uitkomst kan het. onder de H vandaan is natuurlijk gelijk einde verhaal, maar tegen een of uitkomst heb je een transfer squeeze. Je pakt de uitkomst, neemt de snit, steekt over en speelt V voor het hok. O moet dekken en nu beschermt W zowel de als de positie. Dus als je je en slagen incasseert is de positie op de laatste : Als Z de laatste s speelt kan W geen kaart meer missen: B maakt 10 hoog en een geeft de leider drie slagen. Dit lukt natuurlijk niet na een uitkomst, omdat dan de verbinding voor de dwang verbroken is.
Paul kreeg een uitkomst in 6SA en het is nu geenszins uitgegeven, dat je het spel op bovenstaande wijze moet spelen. Paul ging voor de beste kans voor zijn contract door in slag 2 direct een kleine naar de 10 te spelen. Toen die gewonnen werd met de H had hij zijn contract. Deze speelwijze geeft talloze kansen voor het contract, maar geeft natuurlijk de overslag op. De feiten stelden hem in het gelijk: 6SA C in de B was 11/12.

De geest van Hamman

De geest van Bob Hamman zweefde over de tafel bij spel 2: Wij spelen zwakke SA, dus Paul opende met 1 en toen Pieter zich in de sandwich meldde met 2 en Paul doubleerde was het wel erg verleidelijk om de double te laten staan. Maar de kwetsbaarheid hè. Je moet 2 vier down krijgen om de driesansers te verslaan en dat betekent dus in feite dat je zelf 3 moet kunnen maken. Dat zag ik nog niet gebeuren en ik bood toch maar 3SA, waarin er gemakkelijk 10 slagen waren voor 9/12. Dat was o.a. te danken aan het paar dat de miraculeuze 4 redding vond voor -500. Eén A-paar verzeilde als NZ in 3 en om mijn gelijk nog maar eens te bevestigen: dat ging -1.

Koningsgambiet

Aan dezelfde tafel kwam een aardige defensieve figuur voor. Na dit biedverloop kwam Paul uit met 2 voor mijn H. Wat nu? Wij spelen eerste derde vijfde, dus vermoedelijk is dit van een driekaart. Wat hebben we dan nog te maken? een tweede slag incasseren geeft de leider de gelegenheid om een loser weg te werken en eindigt vermoedelijk in +1. Uit op groter wild besloot ik de entree te verwijderen en vervolgde met H, de Deschapelles coup. In ieder geval maakt dat de kleur nutteloos tenzij de leider tenminste Vx heeft.
Het hele spel was: In dit geval (een perfecte layout voor mijn verdediging) strompelde hij net naar 10 slagen toen de 3-3 bleken te zitten.

In de A groep staan 4 paren met scores rond de 60% los van het veld (Kees-Fred, Jaap-Anke, Peter-Ron en Chris-Ricardo). In de B-groep zit er nog weinig tekening in de strijd.

---