Some good ones, some bad ones -- 7 mei 2013 - Jos van Kan

Dat was dan weer de laatste CrossImps-zitting en daar waren best een paar probleemgevallen bij. Ik zal maar beginnen met mijn eigen fouten, dan hebben we dat vast gehad.

Zwakke twee?

Allereerst verslikte ik mij in een zwakke twee op spel 1.

Na de zwakke 2 van N zat ik in de uitpas met een serieus probleem: to bid or not to bid. In paren niet zo'n groot probleem: je biedt 2 en hoopt er het beste van. Ga je een keertje voor 1100 tegen niets is dat gewoon "just another zero", maar in de CrossImps kan je je dat natuurlijk niet veroorloven. Maar je hebt eigenlijk geen aantrekkelijke actie. Op dubbel gaat je maat natuurlijk 3 bieden, 2 parkeert je in de 4-2 fit en 2SA? Hoeveel geeft dat aan in de uitpas? Een directe 2SA is bij ons 16-18, maar is dat in de uitpas ook zo?

Ik overwoog, dat als het een deelscore voor ons zou zijn, 2 waarschijnlijk down zou gaan en alleen als het een manche zou zijn, dan vermoedelijk te weinig. Omdat partner geen actie had ondernomen, terwijl hij waarschijnlijk kort in was, besloot ik te passen in de verwachting dat we op zijn hoogst een deelscore zouden hebben.

Deze perfecte analyse kon er bijna niet verder naast zijn. Peter maakte lachend 2 en het was dood 4 voor ons. Achteraf vind ik, dat ik toch maar 2 had moeten doen. Maar ik twijfel nog steeds, omdat die lange kleur bepaald geen voordeel is.

Kosten 6 IMPs.

Zwijgen is goud

Een andere catastrofe voltrok zich op spel 10.

Hoewel het bieden een beetje houtenklazig aan doet is er met het eindcontract niks mis. Ger vond zijn kleuren kennelijk niet goed genoeg om er kwetsbaar in te komen met een Ghestem en hij kwam uit met een kleine . Dat lijkt prettig voor de leider maar eigenlijk is het een start die niks weggeeft. Door het zwijgen van de tegenpartij van geen gevaar bewust, liet de uitkomst doorlopen naar mijn B en begon met troef A en H. Ik kreeg de eerste schok toen W niet meer bekende en van nu af aan is de leider aangewezen op een spelletje waarin hij al zijn troefjes apart moet maken. Hij eindigt dan met 6 troefslagen, 2 slagen en 2 slagen. Om die te maken heb je drie entrees aan tafel nodig en die liggen er precies: H, een ingetroefde en A. Zie je dat de start niks weggeeft? Maar ik had een soort vals gevoel van veiligheid vanwege het goed zitten van H en begon met naar de H en naar het A. Daarna is het contract niet meer te maken.

Als W zich wél met het bieden bemoeit, door bijvoorbeeld met 3 (Ghestem) in de bieding te komen kan je een overslag maken. De uitkomst maakt niet uit, maar zeg , die laat je doorlopen. Nu A en daarna van de troef afblijven. Vervolgens kan je twee s in de dummy troeven en drie s in de hand, en passant nog een slag scorend. Je hebt dan alleen nog H over en die loopt natuurlijk ook wel binnen voor je elfde slag. Het grote verschil is dat je nu al weet dat een derde slag er niet inzit.

Kosten 11 Imp

Grote klap

Een groot slam is altijd bijzonder en spel 7 was geen uitzondering.

Nadat het bieden John had gemarkeerd met goede en twee topcontroles kon ik me eigenlijk geen hand voorstellen, waar je geen spel zou hebben in 7. Hij kon toch niet minder hebben dan AHx xxx xxx AVxx en dan moeten er 2 kleuren 3-2 zitten, maar iedere verdwaalde minor boer, een vijfde of V maakt het een odds on propositie. Zoals het zit hangt het eigenlijk alleen op de niet slechter dan 4-2 en dat is iets van 83%.

Het enige andere paar dat het groot slam bood waren Geert en Thijs. De ongelukkigen die tegen hen de kaarten mochten vasthouden waren Bastianne en Jan Willem.

---