Spel van de week - 18 maart - Jos van Kan

Maakte Willem Jan zich vorige week nog bezorgd of hij moest schrijven over bieden, spelen of human interest, deze week heb ik geen probleem. Alle 25 spellen konden dienen als spel van de week, op allerlei fronten.

Uit het Drunken-sailor-strikes-back department het volgende: je hebt

tweede hand niet tegen wel. Rechts pas, je biedt 1, links 3, partner X (negatief), pas, nou jij.

Aangezien partner geen 3SA geboden heeft en wel enige waarden heeft heeft hij vrijwel zeker geen tophonneur. Dat betekent dus, dat al zijn punten werken en ik bood 6, in de verwachting, dat dat op zijn ergst op een snit zou zijn. Het niveau was goed, maar de speelsoort niet, want partner had

Ik vind dit een lastig spel. Iemand suggereerde 4 te bieden, maar dan krijg je nooit je zevenkaart in beeld. 4 is een daverend underbid, 5 lijkt ook het einde van de bieding. Ik houd me aanbevolen voor een intelligent(!) biedverloop dat naar het koude 6 leidt. Eén paar wist dit te bereiken, bravo!

Een spel dat leidde tot hartverscheurende taferelen was spel 5. Het bieden is ook interessant. Je hebt  

en partner opent (kwets tegen niet) 1 en rechts volgt 1. Overal elders in de wereld bieden ze nu 2 (forcing), maar in Nederland is sinds Filarski in 1959 het werkje "Acol, het biedsysteem der kampioenen" publiceerde, de gewoonte om biedingen boven partners kleur op tweehoogte als 8-11 en een vijfkaart te spelen. Yuck! Nu zit je hopeloos in de problemen: doublet kan niet, dat jaagt ons naar 4 in de eventuele 4-3 fit, waar de derde in de lange troefhand moet worden getroefd. 2 veronderstelt toch wel meer steun en eigenlijk ook wel een betere hand dan deze luizige 12. SA biedingen kunnen natuurlijk helemaal niet, want dat plaatst een eventueel SA contract in de verkeerde hand.

Ik besloot om iets te onderbieden met 2, in de verwachting nog wel een keer aan de beurt te komen. Links 2, pas, pas. Dat beviel me helemaal niets. Partner kan niet doubleren, ondanks zijn korte 's en heeft dus een minimum. Ik besloot dat een manche dan wel onwaarschijnlijk zou zijn en bood 3, wat sommigen onder u wellicht oude mannen bridge vinden. Hm. Daar heeft u dan waarschijnlijk gelijk in.
In 3 was het verder een saai spel, maar Wim Lotgering verzeilde in het ambitieuze 5 na het biedverloop:
Uitkomst H en je ziet: Paul haalde in 3 gemakkelijk 12 slagen op, toen de tegenpartij in slag 2 naar switchte. Maar 5, daar moet voor gekaart worden. Het gaat K kleine voor W's A en die speelt de derde . Je troeft, speelt tweemaal troef, waarop iedereen bekent en neemt de snit; die zit goed. Je haalt de laatste troef op bij W, O weg. Weer , O de H. In de volgende slag gooi je een weg in de N hand en O ook een . Waar zit Vrouw? Even tellen: O heeft precies een vijfkaart gehad, want W heeft driemaal bekend. Verder heeft O doubletons getoond in beide lage kleuren. Dus O heeft vier 's en W twee. De kans dat O V heeft is dus tweemaal zo groot als de kans dat W hem heeft. Vol vertrouwen neem je de -snit over O... Arme Wim. Wel de schoonheidsprijs, maar geen punten want W had V doubleton. "Vind je bridgen leuk?", placht Piet Borst in dit soort gevallen te vragen...

---

E-mail: Jos van Kan