Diamonds are a man's best friend - 19 januari 2010 - Jos van Kan

Het thema van deze avond was de preëmpt en wel de preëmpt in het bijzonder. Dit is vaak een lastig te verdedigen bod, omdat er twee majors in de aanbieding zijn om eventueel te spelen, terwijl de ruimte om dat uit te zoeken erg klein is.

Preëpt (1)

Op spel 1 was het direct al feest.

Hoewel Harry en Rudy in hun beste manche verzeilden, kon ik uit het bieden opmaken, dat de A uitkomst zeker niet de H rechts zou goedmaken en dit was dus een voor de hand liggende uitkomst. Rudy sneed wel in H (veel beter dan slaan met 7 's in W) maar kwam toch niet verder dan 10 slagen, omdat hij nog twee 's verloor. De leiders die verblijd werden met een start maakten er moeiteloos 11. Een ongelukkige ging zelfs down, waarschijnlijk door het mishandelen van de troefkleur. Maar slaan is alleen maar goed zonder verdere informatie. Al is er maar één kaart meer in de ene hand bekend is dan in de andere is snijden en slaan al even goed. In dit geval zijn er zeven s bekend in W en twee in O. O heeft dus 11 onbekende kaarten en W 6. De snit over O is nu zowat 2 tegen 1 favoriet.

Preëmpt (2)

Een curieus geval deed zich voor op spel 5.

Nadat het preemptieve vuurwerk de bieding naar het vijfniveau had gedreven ging Harry alsnog op zoek naar slam na mijn uitkomst tonende 5. (Niet raar). Na Rudy's 5 cue raakte hij het spoor bijster en dacht dat dat misschien een reële kleur zou zijn. Maar dat kan natuurlijk niet. Met echte 's had Rudy ongetwijfeld 3 (dat is toch forcing?) geboden en 4 stelt de 's vast. 5 had geen spel. Double dummy kun je er met 1 down afkomen, maar Rudy hobbelde -3. Voor de score maakte dat niet veel uit.

Preempt (3)

Vroeger mocht je niet preëmpten met een vierkaart ernaast, maar dat is ontzettend ouderwets. De reden is, dat zelfs als partner er vier mee heeft in je vierkaart en een in je zevenkaart, de 7-1 fit vaak veel beter speelt dan de 4-4 fit, zeker als de kleuren slecht zitten.

Het is koud 6 voor OW zoals je ziet, maar hoe dat te bereiken? Niet door te passen, zoals Winny deed (wel erg passief met je vijf loserhand). Degenen die de wereldconventie in hun repertoire hebben komen het beste weg: 4 een +major tweekleurenspel tonend. Beetje cuen en dan naar 6.

Geen enkel paar wist dit slam te bereiken. De meesten eindigden in 3SA door W. Dom uit houdt dit precies op contract, uit geeft een overslag weg.

De Van Raaij coup

Op spel 19 belandde Paul in een hoogst merkwaardige eindfiguur. Nadat hij met blikkerende tanden ons in deze prachtige 4-3 fit had gebalanced toog hij aan de slag. Hij nam de uitkomst en gooide op de volgende twee 's twee 's af. voor het A en voor H en A. Voor Rob was het nu moeilijk te zien, dat een kleine(!) troef na was geboden en hij vervolgde met voor de V. getroefd, getroefd, voorgetroefd met de 4, overtroefd met de 7 en weer overtroefd met de 9. De volgende vierkaart eindpositie is nu bereikt: De leider heeft op dit moment pas twee slagen verloren en O is aan slag. Als deze een kleine naspeelt, hebben OW de rest, want O kan de nagespeelde hoog troeven en de troef ophalen. Maar O speelde H na door W par force nog een keer genomen en nu kan W niet verhinderen dat de leider nog twee slagen krijgt: speelt hij na troeft N en speelt om 10 nog en passant te scoren. En als W speelt legt N de V en O is machteloos: welke van zijn drie kaarten hij ook speelt, de leider komt steeds tot twee van de drie slagen. Als hij 10 bijspeelt speelt de leider door. Als hij troeft met zijn lage troef troeft de dummy over en speelt een vrije . Als hij troeft met zijn hoge troef is het direct uit: of de leider maakt B en 10 apart, of een troefslag en een hoge .

---