Weekspel – 12 februari 2013

Barry Crane

Barry Crane was een Amerikaanse televisieproducent die onder nooit opgehelderde omstandigheden gewelddadig om het leven is gekomen. Dat alleen onderscheidt hem al van de grote massa, maar voor ons doel is er nog iets veel belangrijkers, Barry was namelijk waarschijnlijk de allerbeste paren bridger die er ooit is geweest. Natuurlijk stond hij ook in viertallen zijn mannetje, maar het was toch vooral in paren dat hij volstrekt ongenaakbaar was. Zo iemand hebben wij in Nederland ook in de persoon van Piet Borst. Piet wordt nu een dagje ouder, maar in zijn jonge(re) jaren was Piet een speler die, in een bloedstollend tempo, de ene na de andere voltreffer produceerde. Wie daarbij zijn partner was maakte niet uit, als je Piet zijn voorbeeld maar goed volgde. Piet was en is echter erg volks en erg Haags en lag daarom niet zo goed bij de bestuurderen die gingen over de selectie van het Nederlands team waardoor hij Nederland voor zo ver ik weet maar één keer vertegenwoordigd heeft. Samen met Hans Kreijns, dat wel, ook al zo'n virtuoos die sneller speelde dan zijn schaduw.

Maar. ik dwaal af, ik wilde het met u hebben over Barry Crane omdat hij een aantal stellingen aanhing (leefregels zo u wilt) die, gezien de resultaten van de man, ook voor gewone stervelingen van belang zouden kunnen zijn. Eén daarvan werd goed geïllustreerd door spel 16.

Spel Noord
16 H103
W/OW 9875
HB54
H7
842 A
AB103 HV42
972 A1083
A52 VB63
VB9765
6
V6
10984

Na twee passen opende ik als oost 2, een gespecialiseerde opening die wij spelen om bepaalde voor een natuurlijk systeem moeilijke handen aan te geven. Voorlopig zorgde dit er voor dat Zuid stil was, maar na de relay van 2SA bood ik 3 om een 4-4-4-1 met een singleton en 15-17 punten aan te geven. Hedwig sprong naar 4 en nu besloot Zuid in de uitpas te redden met 4.

Dit nu is volstrekt in strijd met een van de basisregels van Barry Crane, en, overigens, met een van de basisregels van de meeste van zijn zeer godvruchtige landgenoten. Welke regel dat is?

Only Jesus saves!

Zonder op de levensbeschouwelijke merites van deze uitspraak te willen ingaan wil ik er inderdaad op wijzen dat redden in een parenwedstrijd zelden goed is. Bovenstaand spel is een goede illustratie. Hoewel 4 "koud" is en 4 "maar" 2 down, is de score toch beroerd (2 van de 14) omdat er mensen maar 1 down gaan, er mensen down gaan in 4 en er zelfs mensen 2 gedoubleerd mogen maken.

Hoewel ik denk dat Hedwig het spel met haar ogen dicht gemaakt had, was het toch verstandiger geweest om als Zuid te verdedigen in de hoop op deze manier nog wat punten te halen. Voor de score maakt het op dit spel niet uit, maar toch is het advies op bridgetechnisch gebied goed. Als je namelijk redt, dan ga je er van uit dat de tegenstander het goede contract geboden heeft, dat ze het vervolgens net zo goed spelen als de rest, dat jij het niet beter verdedigt dan de rest en dat de rest dit contract ook biedt. Als dit allemaal waar is, dan, en alleen dan, is het nuttig om te redden. Het taxeren van zoveel complexiteit is inderdaad niet voor ons gewone mensen weggelegd.

Nog een voorbeeld: Stel het is 6 voor de buren en 5SA (1370 en 660). Je huidige tegenstanders bieden het slam, je redt voor 800. Goed gedaan, toch? Nee hoor, het hele veld zit in 3SA dus of je nou 1370 of 800 tegen krijgt, je hebt dezelfde kogelronde nul. Dan kun je beter hopen dat 6 down is.

Ten slotte, op spel 10 ging ik als Noord down in 3SA, wat double dummy helemaal koud is, maar in sommige variaties wel ingewikkeld, en kreeg daar, omdat het spel een keer niet gespeeld was, 0,1 matchpunt voor. Om een of andere reden voelde dat nog stommer dan "gewoon" een nul. Heeft u dat nu ook?

Op zoek naar een leuk boek voor als u even niet bridget? Reizen zonder John . Geeft een leuk beeld van de Amerikaanse samenleving door Nederlandse ogen. Een aanrader.