Spel van de week 11 februari 2014 — Willem jan Maas

Aanloop naar de kampioenscompetitie

De competitie zit erop en volgende week start de kampioenscompetitie. Ik kan het niet laten een anekdote van alweer heel wat jaren geleden met u te delen. Een gerespecteerd lid van DBC klaagde toen zijn nood bij mij. Wat was er gebeurd? Voor het eerst in lange tijd (misschien wel voor het eerst ooit) was hij met zijn toenmalige partner naar de A lijn gepromoveerd. De competitie daarna was echter de kampioenscompetitie, en hij was realistisch genoeg om niet te verwachten dat hij zich dan in de A lijn zou weten te handhaven. Dit alles zorgde ervoor dat hij bij mij zijn hart luchtte met de uitspraak "Zijn we een keer naar de A lijn gepromoveerd, spelen we er nog niet". Omdat zijn verwachtingen over handhaving werden bewaarheid, speelde hij na de kampioenscompetitie weer "gewoon" in de B lijn.

Zuur, maar het kan ook anders. Hedwig en ik hebben nog nooit in de B lijn gespeeld, toch zijn we al zeker twee keer gedegradeerd. beide keren betrof dat echter de competitie voorafgaand aan de kampioenscompetitie. Gedurende de kampioenscompetitie promoveerden we vervolgens weer. Overigens, was deze dinsdag een van die dagen dat we degradeerden…

We speelden ook heel slecht, en zoals zo vaak als je slecht speelt, zat het ook tegen.

Adviezen van een speler uit de B

Ondanks het feit dat Hedwig en ik nu "B spelers" zijn, heb ik bedacht dat er misschien toch nog een publiek is voor mijn getier over de gang van zaken en mijn adviezen over het spel.

Zoals ik vorige week al wist te vertellen heb ik een afschuwelijke hekel aan schrijven over spellen waar het slecht gaat. Een afkeer die ik vorige week nog kon afwenden door een goede actie van een van de tegenstanders te beschrijven en een algemeen advies te geven. Ondanks het feit dat de spellen 6-10 alle interessant waren (denk niet dat ik dat zeg omdat we daar iets scoorden), heb ik simpelweg geen zin om dat allemaal uitgebreid te gaan beschrijven.

Daarom beperk ik me deze week tot nog maar weer eens vertellen dat u in geval van een (mogelijke) overtreding altijd de arbiter moet roepen (ook op de club, dat telt niet als "met het mes op tafel"), en wat de juiste gang van zaken is bij een overtreding.

De juiste gang van zaken van heel veel technisch dingen staat gewoon in de spelregels en is dus ook niet voor discussie vatbaar. Een voorbeeld hiervan is een opening voor de beurt. Er zijn ook overtredingen die meestal technisch opgelost worden, maar bij uitzondering een interpretatie nodig hebben. Een voorbeeld hiervan is de verzaking. In het overgrote deel van de gevallen is de scoreaanpassing gewoon zoals beschreven in het boekje. In een enkel geval, namelijk als met de "straf" in het boekje de niet overtredende partij nog steeds minder haalt als zonder de verzaking, wordt dit door de "scheids" aangepast. Let wel, het omgekeerde geldt niet. Als de verzaking "niks uitmaakt", wordt de voorgeschreven straf toch opgelegd. De scheidsrechter heeft niet de optie om die kwijt te schelden. Zoals u zult begrijpen uit mij eerdere opmerking over het altijd roepen van de arbiter, mogen spelers onderling het al helemaal niet regelen.

Er is echter ook een categorie waar altijd heel veel discussie over ontstaat, dat is bijvoorbeeld (veronderstelde) foute uitleg. Het is altijd heel verstandig om alle emoties in dit soort gevallen buiten te sluiten. Ja, als (veronderstelde) niet overtredende partij voel je je vaak enorm genaaid (excuse my French), maar daarover balen en tieren heeft geen zin. Het is wel begrijpelijk, want heel vaak heb je als niet overtredende partij iets gedaan wat gebaseerd was op de gegeven uitleg en wat faliekant verkeerd afgelopen is. Niemand voelt zich op zijn best als dat hem of haar overkomt, want vaak zie je er zelf in zo'n geval nogal sukkelig uit.

Maar goed, hoe hoort het eigenlijk?

In een geval van verkeerde uitleg, moet de arbiter eerst en vooral vaststellen of de uitleg of het bod verkeerd is. Het geven van een foute uitleg is een overtreding, het doen van een fout bod niet. Nu waren er wat "slimme jongens" die hier gebruik van wilden maken, en op voorhand al riepen "uitleg klopt!". Regelgevers zijn natuurlijk ook niet gek, dus er werd bedacht dat uitleg alleen maar correct kon zijn als de afspraak "beklijfd" was. Anders werd het per definitie foute uitleg. Maar OK, stel je voor dat de uitleg goed is, dan is er geen overtreding en blijft de score, hoe vervelend dat ook kan zijn, gewoon staan.

Gaan we verder. Als er inderdaad een overtreding is, moet de arbiter kijken of het slechte resultaat (mede) veroorzaakt wordt door de overtreding. Is dat niet het geval dan blijft het resultaat ook gewoon staan. Bijvoorbeeld, Noord opent 1SA, Oost volgt 2, desgevraagd door West uitgelegd als DONT, maar het was multi Landy. OW is een paar wat al jaren samenspeelt en ook altijd multi Landy, maar West had een paar keer met iemand anders (DONT) gespeeld en was in de bonen. Er is dus een overtreding, maar het blijkt dat Zuid met een 4333 en 13 punten nu 7SA geboden heeft, en daarmee natuurlijk een slecht resultaat heeft behaald. (Nee, het zat er niet toevallig in.) Zuid probeert nog wat te redden door de arbiter te roepen, maar deze legt natuurlijk uit dat er inderdaad een overtreding was, maar dat het resultaat op het spel niet gerelateerd is aan de overtreding.

Maar goed, het is niet zoals het hierboven gegeven voorbeeld, we gaan weer verder en we constateren dat het slechte resultaat veroorzaakt zou kunnen zijn door de overtreding. De arbiter zal nu nog een controle uitvoeren en dat is of de niet overtredende partij geen onredelijke beslissingen genomen heeft. Is dat namelijk wel het geval, ook dan blijft het resultaat gewoon staan. Dit is vaak best lastig want wat voor de een onredelijk is, is voor de ander vrij normaal. Het is voor iemand uit de tweede divisie onredelijk om zich te vertellen in de troeven, voor iemand in de tweede klasse niet.

En dan nu, als aan alle bovengenoemde voorwaarden voldaan is, dan zal de arbiter een vervangende score toekennen. De vervangende score is het resultaat dat redelijkerwijs op spel behaald zou zijn zonder overtreding, maar wel met elk twijfelachtig punt uitgelegd in het voordeel van de niet overtredende partij. Dus een slam op 3 snits wat er toevallig inzit wordt nog steeds niet geboden, maar een manche die altijd geboden wordt maar waarvan het succes staat of valt met het "vinden" van troef V die twee kanten opgesneden kan worden, wordt probleemloos gemaakt.

Ten slotte, u ziet dat de scheids nogal wat uit te zoeken heeft in geval van verkeerde informatie. Dit geldt doorgaans in andere interpretatiezaken ook. De scheids doet dit allemaal als "liefdewerk oud papier" enkel en alleen om u een zo prettig mogelijk bridgeavondje te bezorgen. Het minste dat u dus kunt doen is de genomen beslissing correct aan te horen en vervolgens hoffelijk te aanvaarden ook als u het er verschrikkelijk mee oneens bent en u de scheidsrechter een eikel vindt (wat is eigenlijk een vrouwelijke eikel?) Laat u daar nou ook nog volgens de regels toe verplicht zijn.

Enfin dit was mijn eerste, en waarschijnlijk laatste, "spel van de week zonder spel." Ik hoop dat het toch nog ergens goed voor is.