Spel van de week 6 mei 2014 — Willem jan Maas

Een heel ander spelletje

De laatste avond van de cross-imps. Van mij deze keer geen gelamenteer over de merites van de verschillende wedstrijdvormen. Elke vorm van total points, of het nu cross-imps is of Butler of viertallen, levert een bijzondere premie op "dure" spellen, zodat het de moeite loont je aanpak, zowel in bieden als in spelen, daarop af te stemmen. een aardig voorbeeld vond ik spel 13

Spel 13 Noord
N/Allen V
B106432
AH6
A105
H10984 76532
V85
B8742 105
764 B82
AB
AH97
V93
HV93

Om te beginnen moet je constateren dat 7 een uitermate wenselijk contract is. Dat gaat eigenlijk alleen maar down als de troeven 3-0 fout zitten. Dat laatste is maar in 11% van de gevallen. OK, er moet nog wat af voor ruitens 7-0 (0,26%) of klavers 6-0 (0,75%), maar je kunt in bridge behoorlijk ver komen zelfs wanneer je je over dit soort verschillen nooit zorgen maakt.

Bij ons aan tafel werd 7 gemist. Dit kwam, in ieder geval voor een deel, omdat het systeem in de weg zat. NZ boden:

Noord Oost Zuid West
1 pas 2SA (1) pas
4(2) pas 4SA pas
5 pas 5SA pas
6 pas 6 einde
  1. 2SA was de veel gespeelde "limit of beter", in dit geval limit of 16+.
  2. Het probleem ontstond doordat Noord nu dacht dat hij tegenover een limit wel 4 wilde spelen en dat dus ook bood.

Hierdoor werd het slamonderzoek ernstig bemoeilijkt en toen Noord ook nog V niet aangaf (wat hij met zijn zesde troef best had mogen doen) en de betekenis van 5SA mistig was, was 7 voor altijd verloren.

In een total points vorm van scoren is hier behoefte aan wat "science", je zou bijvoorbeeld kunnen zeggen dat je na 2SA iets doet als:

Je kunt het nog veel beter definiëren, maar dat maakt het allemaal ook veel ingewikkelder, dus je moet je wel afvragen of je dat allemaal kunt onthouden. De structuur die ik hier geef heeft nog iets van natuurlijk en zal daardoor wellicht iets eenvoudiger te onthouden zijn.

Ik denk dat met een beetje meer wetenschap 7 wel geboden had kunnen worden.

Oplettende lezers zullen merken dat ik hier in ieder geval de suggestie wek dat bovenstaande allemaal niet geldt voor een parenwedstrijd.

En jawel, deze suggestie is juist! Ik hoop dat (in ieder geval een aantal van) u zich afvraagt waarom ik dat vind. Wel, daar waar in total points de prijs die je betaalt voor uiterst secuur bieden (namelijk dat de tegenstanders ook mee luisteren) veelal gerechtvaardigd wordt door de opbrengst (zoals hier het bieden van 7), geldt dat in een parenwedstrijd niet. Omdat in een parenwedstrijd elk slagje belangrijk is, staat er doorgaans geen beloning op "mooibiederij". Die ene keer dat je verantwoord 7 biedt weegt niet op tegen al die keren dat je omdat je verteld hebt hoe het spel zit een slagje minder maakt.

Overigens geldt bovenstaande op slamniveau, maar zeker niet voor manches. Manches bieden doe je in total points op de ouderwetse manier, dit wil zeggen via manchepogingen. In dit verband is een manchepoging "bied een manche en poog hem daarna te maken".

Dit alles leidt er toe dat ik, hoewel ik 2SA als limiet of beter in een total points setting nog wel speelbaar vind (uiteraard met de kanttekening dat enige science benodigd is), in een parenwedstrijd zou willen pleiten voor 2SA is limit of (ietsje) beter. Hierdoor geef je op alle "gewone" manche handen niet teveel informatie weg.

Mocht u hier de conclusie uit trekken dat ik vind dat je je biedsysteem aan moet passen aan de wedstrijdvorm. Inderdaad! Dat vind ik.