Spellen van de Week

Spel van de week 4 oktober 2016—Willem jan Maas

Uit de oude doos

Deze titel past natuurlijk niet echt bij een per definitie actueel item als het spel van de week. Toch blijkt dat dingen die jaren geleden al actueel waren dat nog steeds (kunnen) zijn. Zo werd jaren geleden voor het eerst kond gedaan van de

Diehattik

Voordat Kees Tammens de wekelijkse bridge rubriek van de Volkskrant deed werd deze rubriek geschreven door Toine van Hoof. Toine's bijdragen waren veelal pareltjes, vaak sarcastisch van toon, waarin hij de roede niet schuwde. Zo beschreef hij eens een (waargebeurd!) spel uit de damescompetitie waarin het bieden ging

Noord Oost Zuid West
1SA DBL pas pas
pas 2 pas pas
pas

Het feit dat niemand enig probleem had met dit biedverloop deed het damesbridge, waar hij toch al niet zo'n hoge pet van op had, niet in zijn achting stijgen.

Ook introduceerde hij de "diehattik", een op het oog onschuldige speelwijze die later toch een slag blijkt te kosten omdat een kaart is gespeeld die bij nader inzien toch niet gemist had kunnen worden. De naam komt van het antwoord op de vraag "wie had eigenlijk de <en dan komt de belangrijke kaart die eigenlijk niet gemist had kunnen worden>?" Het schaapachtige antwoord "Die had ik" werd al gauw "diehattik".

In spel 4 kwam een onvervalste diehattik voor

Spel 4 Noord
W/Allen B75
HV104
A
AB542
982 AH104
B65 9832
VB10 98764
H1083
V63
A7
H532
V976

Het contract was 3SA door Zuid waartegen west (goed) uit kwam met V voor de A in dummy. De leider speelde een hartje naar de A en vervolgde met 6. Toen West daar de 8 op speelde kwamen de klavers die morsdood leken te gaan worden (de leider legt natuurlijk de B als West de 3 speelt) weer tot leven. Doordat de ruitens geblokkeerd zijn kun je 3SA ook nog maken zonder de klavers, maar dat vergt een aantal geïnspireerde beslissingen (zoals het spelen van een schoppen uit dummy en dan de nagespeelde ruiten direct pakken zodat de ruitens geblokkeerd blijven).

Nu was er geen probleem omdat er 4 klaverslagen gemaakt werden. Hiermee is het verhaal echter nog niet klaar want de leider in kwestie (Hedwig) had ook de eerste slag verkeerd gelegd zodat ze dacht dat ze 4 hartenslagen nodig had en "dus" met H in de hand zijnde de doodenge hartensnit nam. Na reanimatie van de dummy (Wj) middels een nitrotabletje onder de tong konden we doorspelen.

Een ander ding uit de oude doos was een rubriek die jarenlang in het clubblad van de beroemde Utrechtse club BCO verscheen. Een aantal biedproblemen dat werd voorgelegd aan een panel, een beetje vergelijkbaar met de ladderpuzzel uit het bridgeblad. De naam van deze zeer onderhoudende rubriek was

Joop biedt een hele hoop

Op DBC hebben we ook een aantal Joopen. Eén daarvan (Joop Blankenspoor) heeft een stijl die zich kenmerkt door een groot optimisme. Zo had Joop H953 H9 74 H10753 en zat in de eerste hand. Zeer tegen zijn natuur in besloot hij niet te openen, maar toen zijn partner 1 opende en zijn 1 antwoord onvoorzichtig ophoogde naar 2 bood hij onversaagd 4.

Het was spel 9 en het lag zo

Spel 9 Noord
N/OW H953
H9
74
H10753
A1084 B
76 B10532
VB86 H9532
984 AV
V764
AV84
A10
B62

Dit was geen succes, het ging twee down, onder licht gebrom van zijn partner, Jacques Raaijmakers ("je hoeft toch niet zo maar 4 te bieden"). Uiteindelijk, echter, was het wel een succes want dit ging twee down (–100) en de meesten mochten 3 in OW spelen voor 130.

Ik hoef natuurlijk niet te zeggen dat als 2 naar mij uitgelopen was ik zeker geboden zou hebben. Waarschijnlijk zal een aantal mensen zeggen dat dit mijn eigen schuld is omdat ik maar meteen geboden had moeten hebben. Dat doe ik echter niet, nu niet volgende week niet en nooit niet omdat ik er van overtuigd ben dat het bieden op een distributionele hand met weinig hoop om het spel zelf te spelen verliezend bridge is.

En daarmee besluiten we de verhalen uit de oude doos van deze week.