Spellen van de Week

Spel van de week 15 september 2020—Willem jan Maas

Met schermen

Weet u wat ik een van de leukste aspecten van spelen met schermen vind? Dat iedereen zijn eigen bod en de biedingen van de maat aan de schermmaat uit moet leggen en dat de partner de uitleg niet hoort of ziet. Dat geeft wel eens aanleiding tot bijzondere situaties als een biedverloop aan de ene kant van de tafel heel anders is uitgelegd dan aan de andere kant.

Op Step gebeurt iets wat eigenlijk nog "erger" is. Iedereen legt aan beide tegenstanders zijn eigen biedingen uit zonder dat de partner dat ziet. Ja, er zijn mensen die een betekenis naar de hele tafel chatten maar dat zullen we voorlopig maar als onhandigheid beschouwen. Maar goed, omdat iedereen zijn eigen biedingen uitlegt kun je als tegenstander goed zien of de buren een misverstand hebben.

Wat bijvoorbeeld veel voorkomt is dat de een 2SA biedt in een competitief biedverloop, niet gealerteerd omdat de bieder denkt dat het echt is, en de partner 3 wel gealerteerd met als uitleg "verplicht". Als tegenstander kun (en mag!) je hier je voordeel mee doen.

Dit was bij ons op spel 3 het geval. 2 was gealerteerd als zwak met en 2 als aanname transfer, tot nu toe ging alles goed. Het 4 bod zag er echter wel heel agressief uit. Wat bleek? Volgens Jos had 3 de situatie nu mancheforcing gemaakt. Een opinie die overduidelijk niet gedeeld werd door Jeroen. Overigens lijkt dit heel speelbaar, een soort transfer jump shifts die zwak of mancheforcing zijn. Zoals je hier ziet moet je het echter niet vergeten en ook weten of, en zo ja wat dan, er iets verandert als de tegenstander meedoet.

Het onderstreept maar weer eens wat collega Bas en ik altijd zeggen, afspraken, en vooral obscure afspraken die niet dagelijks voorkomen kosten altijd.

Tellen

Ik was niet trots op spel 6

Schattenderwijs zeg ik dat in zeker 70% van de stukjes die ik voor deze rubriek schrijf ik hamer op het belang van tellen. Het is dan extra gênant, vind ik zelf dan, als ik het zelf niet doe.

Neem nou dit spel. Op het moment dat Ivar een schopje naspeelt (slag 7) weet ik dat Leontien H en HV heeft. Ze heeft voorgepast en kan dus A niet meer hebben. Toch legde ik als een schaap klein. Het was mazzel dat we nog 60% kregen want dit was echt slecht gespeeld.

Twee kanttekeningen bij bovenstaand verhaaltje. U ziet ook voor mij is na het bieden het bridgen nog lang niet afgelopen en over het belang van tellen en nog veel meer interessante weetjes over bridge kunt u in de toekomst veel meer lezen in mijn boek. Ik ben het momenteel nog aan het schrijven, maar het komt er aan.

Ook op dit spel was tellen van levensbelang. Gezien de bieding is de minor van Desiree ruiten. Dit bekent dus dat de leider er nul heeft. Gelukkig voor ons was Job even zijn concentratie kwijt, realiseerde zich dit niet en speelde in slag 2 ruiten na. Later ging er nog wat mis en zo haalden wij 150 waar -100 ook had gekund.

Job en Desiree namen op de volgende twee spellen echter wel wraak.