Spel van de week 7 november—Willem jan Maas

Eindelijk succes

Ik weet echt niet hoe lang we op DBC al deze viertallencompetitie spelen tijdens de viertallencompetitie van her district, maar één ding weet ik zeker, Hedwig en ik hebben hem nog nooit gewonnen. Tot dit jaar! U begrijpt de euforie kende geen grenzen.

Toch begonnen we de laatste avond vrij matig.

Om te beginnen Spel 5

De tegenstander kwam in 4 en ik kwam uit met 3 via de B voor de Aas. Nu moet Hedwig beslissen of en zo ja wat ze moet switchen. Ten eerste denk ik dat ze moet switchen omdat 2 "weg" is en we vierde van boven spelen. Hierdoor lijkt de kans dat ik een vijfkaart heb zoals we dat noemen "meer dan latent aanwezig". Als ik een vijfkaart heb heeft de leider een singleton en dus een discard. Je moet dus switchen en wel naar de kleur waar de leider een nuttige discard heeft op H Omdat er maar twee in dummy liggen en de leider daar dus alleen een nuttige discard heeft als hij zelf ook maar een doubleton heeft is het kansrijkste zonder twijfel om te switchen naar een klavertje. Doe je dit dan is het 1 down, doe je dit niet dan is het gemaakt. Ik hoef u niet te vertellen dat wij -420 schreven.

Bridge in the menagerie

Kent u deze boekenserie van Victor Mollo? Nee? Ik raad sterk aan ze te lezen, want de verhalen zijn hilarisch. Ja, het bieden is bijzonder ouderwets (jaren 50 Brits Acol), maar de karakters en de spellen die ten tonele gevoerd worden zijn fantastisch. Zo heeft Oscar the Owl ooit eens de uitspraak gedaan "Curious hand, both sides seem to make 4, very unusual". (Bijzonder spel. Beide kanten maken 4 erg ongewoon). Een ander grappige passage is dat er tumult ontstaat omdat "apparently a cold grand slam had been played in a part score" (blijkbaar zaten ze in een deelscore waar het koud groot slam was). Komt niet vaak voor zou je zeggen, nou

Nadat West geopend had met 1 deed ik Raptor (1SA met 4 en 5+ laag). Hedwig bood 2 (pas of corrigeer) en ik bood 2. Dit geeft aan dat ik een goede hand heb, maar mijn lage kleur is nog steeds niet bekend. Niet zo handig, want Hedwig dacht natuurlijk dat mijn lage kleur was en dacht even natuurlijk dat 2 minstens net zo'n goed contract was dan 3. Klinkt allemaal heel logisch, maar zoals de kaart lag was 2 een beduidend minder contract dan 7(!). Oeps.

Gelukkig was onze super sub (Anne-Marie Visser) goed in vorm want op spel 7 bood zij creatief wat Bas in staat stelde de voorzet in te koppen.

Bas (W) opende 1SA en AM deed Stayman en Bas antwoordde natuurlijk 2. Nu heeft AM een probleem, maar ze loste dit creatief op door 3 te bieden. Na de onvermijdelijk 3SA bood ze 4 in de hoop hier een slampoging mee aan te geven. Dit is ontzettend logisch, want waarom zou je zonder slampoging niet gewoon 4 bieden over 2. Bas begreep dit en realiseerde zich ook dat hij geen mooier spel voor slam kon hebben. Hij bood 6 en dit was uiterst succesvol.

Zo wonnen wij deze competitie, maar de euforie duurde niet lang want Hedwig en ik bleken een aardige voedselvergiftiging te hebben opgelopen waardoor dinsdagnacht in Rijswijk erg onrustig verliep. Die details laat ik onbesproken.